چوبِ تدبیر؛ هیزمی برای آتش خشم مردم
تاریخ انتشار: ۲۶ خرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۲۴۷۸۴۸
تجمعات دی ماه ۹۶ یکی از گسترده‌ترین اعتراضات سیاسی پس از انقلاب محسوب می‌شود، اما این تازه آغاز ماجرا بود؛ چراکه نقطه‌ی اوج اعتراضات مردمی، آبان ۹۸ به شمار می‌آید؛ سیاه‌ترین نقطه‌ی دولت روحانی.
به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، کوثر قاسمی، حسن روحانی در آخرین روزهای اردیبهشت 96 با مشارکت 73 درصدی و آراء 57 درصدی برای دومین بار به عنوان رئیس‌جمهور ایران برگزیده شد؛ رای 24 میلیونی وی، حکایت از رضایت نسبی مردم از روحانی و دولت اولش داشت.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
دی96؛ بازی با آتش
اعتراضات دی ماه 1396 یکی از گسترده‌ترین اعتراضات سیاسی پس از انقلاب است. 7 دی 96 صدها نفر در چندین شهر از استان خراسان‌رضوی، در تظاهراتی تحت عنوان «نه به گرانی» شرکت کردند. این تظاهرات علیه کارنامه‌ی ناکارآمد اقتصادی روحانی برگزار شد و عمده‌ی شرکت‌کنندگان آن، مالباختگان موسسات مالی-اعتباری و معترضین گرانیِ اقلامی ضروری چون تخم مرغ بودند. با ادامه یافتن مطالبات اقتصادیِ مردم که ریشه‌هایی سیاسی نیز داشت، این اعتراضات سراسری در 100 شهر و به مدت هشت روز ادامه یافت.
همه‌گیری اعتراضات، واکنش مسؤلینی که پیش از این سکوت کرده بودند را در پی داشت؛ در چهارمین روز از تجمعات (10دی) حسن روحانی، رئیس جمهور با تاکید بر حق اعتراض آرام، اعلام کرد: «دولت اغتشاش را تحمل نمی‌کند.» وزیر کشور نیز نسبت به برخورد با قانون‌شکنان و تخریب‌کنندگان اموال مردم، هشدار داد. همچنین در روز چهارم، دسترسی کاربران به شبکه‌های اجتماعی توسط دولت محدود شد.
پنجمین روز از اعتراضات، شاهد افزایش تنش و درگیری میان معترضین و نیروهای انتظامی بود؛ حسن روحانی در اظهار نظر دوبارۀ خود در این روز اظهار کرد:«معترضان افرادی نیستند که از خارج دستور گرفته باشند، بلکه مردمی هستند که بخاطر احساسات و مشکلات‌شان به خیابان آمدند.»
تنش‌ها با رسیدن به روزهای هفتم و هشتمِ اعتراضات کاهش یافت و حلقه‌ی تجمعات در این روزها کوچک‌تر شد. عبدالرضا رحمانی فضلی ۱۱ بهمن 96 روند کاهشیِ تجمعات را برآمده از محدودیت‌های ایجاد شده در فضای مجازی دانست. با رسیدن به نیمه‌ی دی، راهپیمایی‌هایی مردمی در محکومیت آشوبگران برگزار شد که پس آن، پرونده‌ی تجمعات مردمی در دی ماه بسته شد.
در جریان این اعترضات، بنا برگفته‌های وزیر کشور حدود 5 هزار نفر بازداشت شدند؛ همچنین در خلال اعتراضات حدود 900 نیروی انتظامی مضروب و مجروح گشتند. عبدالرضا رحمانی فضلی، وزیر کشور درباره تعداد شرکت کنندگان حاضر در تجمعات اظهار کرد: «در حوادث اخیر براساس آمار و اطلاعاتی که دستگاه امنیتی و انتظامی داده‌اند، حدود ۴۲ هزار نفر حضور داشتند.»
غلامحسین محسنی اژه‌ای، سخنگوی اسبق قوه قضاییه نیز با اشاره به کشته‌شدگان اعتراضات، اعلام کرد:«در مجموع، ۲۵ نفر از مردم و نیروهای خودی در خیابان کشته شدند که کشته شدنشان به واسطه تیر و اسلحه نیروهای نظامی و انتظامی نبوده است.»
ترکش‌های دی امید را نشانه گرفته
روحانی که با وعده‌هایی از جنس «تدبیر و امید» روی کار آمده‌بود، در 4 سال ابتدایی ریاست جمهوری خود، موفق به کنترل تورم و جلب رضایت نسبی مردم شد اما وعده‌های امیدوارانه وی برای بهبود اوضاع در چهار سال دوم محقق نشد و دولتش با خلف وعده و بی‌تدبیری، امید مردم را نشانه گرفت.
نتایج مرکز افکارسنجی ایسپا پس از اعتراضات مردمی در دی 96، خود مبین رشد نرخ ناامیدی در جامعه است؛ براساس نتایج نظرسنجی، 75 درصد از شرکت کنندگان در پاسخ به سوال «آیا از شرایط کشور رضایت دارید؟» نارضایتی خود را اعلام کرده‌اند. 48 درصد افرادی که به این پرسش پاسخی منفی داده‌اند، در پاسخ به پرسش دیگری مبنی بر اینکه «آیا تمایل دارند که در تجمعات شرکت کنند؟» اعلام کرده‌اند که در هیچ شرایطی در تجمعات بعدی شرکت نمی کنند و 41 درصد دیگر نیز معتقد بودند که در صورت مسالمت آمیز و قانونی برگزار شدن اعتراضات در آن تجمعات مشارکت خواهند داشت.
از میان افرادی که حاضر به شرکت در تجمعات آتی نبودند، 31 درصد بی‌فایده بودن اعتراض و شنیده نشدن صدایشان را علت این موضوع عنوان کردند. 26 درصد تاکید داشتند که از هرج و مرج و ناامنی در هراس هستند و 23.7 درصد نیز جلوگیری از سوءاستفاده بیگانگان را علت عدم تمایل خود به مشارکت در تجمعات اعلام کردند. 12.2 درصد تجارب قبلی را علت عدم حضور در تجمعات و 10.3 درصد نیز زیر سوال نرفتن اصل نظام را از دلایل خود در این زمینه عنوان کردند. 9.5 درصد دیگر نیز اعلام کردند که از تجربه کشورهای دیگر درس گرفته‌اند و معتقدند که چنین اعتراضاتی کمکی به رشد و پیشرفت کشور نمی‌کند.
آتشی بزرگ‌تر در راه است؟
نظرسنجی ایسپا حکایتگر نارضایتی هفتاد درصدیِ مردمی بود که 6 ماه قبل، با مشارکت هفتاد درصدی و انتخاب 57 درصدی روحانی در انتظار تدبیر و امید برای بهبود شرایط بودند. این نارضایتی در میان مردم در واقع ناامیدی از مدیریت کشور برای حل مسائل است که بر اساس تجربه زیستۀ مردم حاصل شده؛ ناامیدی مردم از بهبود در امور، زنگ هشداری برای مسؤلین است که باید برای آن چاره‌جویی اساسی و اورژانسی کنند. نتیجه‌ی بی‌توجهی به این هشدار، جامعه‌ای توده‌ای و منفعل خواهد بود که در بلند مدت ممکن است آن جامعه به سوی حرکت‌های افراطی کشانده شود. نکته‌ی درخور توجه نظرسنجی ایسپا، 48 درصد مردمی هستند که اعلام کرده‌اند در هیچ تجمعی در آینده شرکت نخواهند کرد؛ تشدید شکاف میان دولت و ملت و حل نشدن مطالبات مردمی اما به گونه‌ای رقم خورد که خویشتنداریِ نجیبانه‌ی مردم با رسیدن به آبان 98 پایان یافت.
احمد نقیب‌زاده، پژوهشگر و استاد دانشگاه با اشاره به نتایج نظرسنجی ایسپا گفت:«اگر اين نظرسنجي و آمار را صحيح و دقيق به حساب آوريم؛ بايد بيش از قبل احساس خطر كنيم. زيرا اين، يعني مردم از تجمعات قبلي نتيجه نگرفته و نااميد شده‌اند. روشن است كه نارضايتي‌ها از ميان نرفته و ناراضيان براي بيان نظر خود بايد به دنبال راه ديگري باشند. اين است كه نارضايتي‌ها انباشته شده و به صورت انفجار بروز مي‌كند.»
وی تصریح کرد:«آنچه در اعتراضات اخير ديديم خواسته‌هاي بسيار جدي و عميق بود و قاعدتا بايد ادامه يابد، اما اگر مردم قبلا از اعتراضات نتيجه نگرفته و اكنون مايل به حضور در تجمعات اعتراضي نباشند، اين به معني پايان كار نيست؛ به معني اين است كه استراتژي‌هاي معترضان در حال تغيير است.»
۴۴.3 درصد از مشارکت کنندگان در نظرسنجی ایسپا درباره نوع مواجهه مجموعه نظام با اعتراضات بر این باور بودند که باید با معترضین گفت‌وگو شود. همچنین 35.2 درصد بر این باور بودند که باید خواسته‌های معترضین پذیرفته شود و 12.7 درصد نیز با برخورد شدید با معترضین موافقت داشتند. راجع به خواسته تجمع كنندگان، 69 درصد پاسخگویان معتقد بودند خواسته اصلی شرکت‌کنندگان در تجمعات بهبود وضعیت اقتصادی و فضای کسب و کار است. 30 درصد پاسخگویان رفع فساد مالی و اداری، 20.6 درصد مقابله با بی‌عدالتی، را خواسته اصلی شرکت‌کنندگان در تجمعات دانسته‌اند.
محمد فاضلی، مدرس دانشگاه درباره خستگی اجتماعی مردم بیان کرد: «خستگی مردم، ناشی از تکرار مساله‌هایی است که حل نمی‌شوند. جامعه ایران به مجموعه مسائلی حل نشده، تبدیل شده است. وقتی مساله‌های مردم پایان نمی‌یابد، خسته می‌شوند و این خستگی اجتماعی امروز در قالب خشم بیرون زده است.»
مقابله با آتش یا پاک‌کردن صورت مسأله
همزمان با اعتراضات دی‌ماه، طرح تعیین محلی شبیه به «هایدپارک لندن» در تهران، توسط شورای شهر مطرح شد؛ هایدپارک یکی از پارک‌های بزرگ لندن است که سال‌های متمادی به محلی برای اجتماع مردم و بیان مطالباتشان تبدیل شده بود.
روزنامه آرمان همان زمان در نقد طرح مذکور نوشت:«مصوبه اخیر شورای اسلامی شهر تهران مبنی بر اینکه شهرداری مکلف است که تا یک ماه دیگر مکانی را در پایتخت برای تجمعات اعتراضی شهروندان در نظر بگیرد، در واقع به نوعی ایده گرفتن از هاید پارک لندن است؛ اما در بادی امر کاملاً مشخص است که این طرح هم در شکل و هم در محتوا ضمن اینکه مخالف روح اصل 27 قانون اساسی است، در عمل نیز قابلیت اجرا نخواهد داشت.»
در شرایطی که مسئله اساسی پاسخگویی به مطالبات مردم بود، مطرح کردن هایدپارک ایرانی پاک‌کردن صورت مسئله‌ی رسیدگی به اعتراضات به شمار می‌آمد؛ چراکه واضح و مبرهن است که مطالبات اصلی مردم مربوط به معیشت و مسائل اقتصادی است نه تعیین محلی برای اعتراض.
این مصوبه شورای شهر درنهایت رد و کنار گذاشته شد. هیئت تطبیق که وظیفه بررسی مصوبات شورا با قوانین بالادستی و سیاست‌های دولت را به عهده دارد، این طرح را به علت مغایرت با قانون رد کرده و اعلام کرد که شورای شهر اصلا اجازه‌ی دخالت در چنین مسائلی ندارد.
محسن هاشمی، رئیس شورای اسلامی شهر تهران درباره تعیین مکان برای تجمعات اظهار کرد:«این که بگویند ما نقطه ای را در شهر مشخص کنیم تا هر گروهی خواست برود به صورت انبوه آنجا بایستد و هر کار خواست کند، در هیچ جای دنیا این اجازه را نمی دهند.؛ باید وزارت کشور اجازه تجمع و اعتراض - نه اغتشاش- را بدهد، حتی اگر به قول جوان‌های امروز شعارهای خفن بدهند، نباید نگران این اتفاق باشیم، چنین مجوزی هم به نفع نظام و هم به نفع مردم است و مشکلات را می‌شود حل‌کرد.»
اعترضات خرد؛ از دی96 تا آبان 98
دی 96 نقطه‌ی آغاز و جرقه‌ای بود که پس از آن تجمعات خرد، به مرور در سراسر کشور رشد کردند. گسترده‌ترین اعتراض پس از دی 96 و پیش از آبان 98 در مرداد 97 و با دغدغه‌ای مشابه با دو تجمع قبل که مسائل اقتصادی بوده، برگزار شد. با توجه به در دسترس نبودن لیست مدونی از اعتراضات مردمی در سال‌های اخیر، تعداد مختصری از تجمعات دی تا آبان، به تفکیک زمانی در پی آمده است.
بهمن و اسفند 96
- تجمع کشاورزان اصفهانی، اسفند
نیمه اول سال 97 (فروردین، اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد و شهریور)
-تجمع مردم خوزستان در واکنش به صدا وسیما، فروردین
-تجمع مردم کازرون در اعتراض به تجزیۀ شهرستان، اردیبهشت
-تجمع کارگران در روز جهانی کارگر، اردیبهشت
-تجمع معلمان در پی اجرای مطالباتشان، اردیبهشت
- اعتصاب و تجمع کارگران شرکت هپکو در مسیر راه‌آهن شمال – جنوب، اردیبهشت
-موج اول اعتصاب کامیون‌داران، خرداد
-تجمع بازاریان تهران در اعتراض به گرانی، تیر
-تجمع مردمی در 16 استان و طی 6 روز در اعتراض به افزایش قیمت طلا . سکه و بالارفتن دلار، مرداد 97
نیمه‌ی دوم سال 97 (مهر، آبان، آذر، دی، بهمن و اسفند)
-موج دوم اعتصاب کامیون‌داران، مهر
-تجمع دوباره‌ی معلمان، مهر و آبان
-تجمع کشاورزان اصفهانی، آبان و آذر
- اعتصاب کارگران شرکت نیشکر هفت‌تپه، آبان
- اعتراضات کارگری در خوزستان، کارگران شرکت‌های گروه ملی فولاد، پالایشگاه‌ها، پتروشیمی‌ها، شهرداری‌ها، آبان
سال 98، پیش از آبان (فروردین، اردیبهشت، خرداد، تیر، مرداد، شهریور و مهر)
-تجمع معلمان و کارگران در روز معلم و کارگر، اردیبهشت
-تجمع مهندسان در شیراز، اردیبهشت
-تجمع اعتراضی بازنشستگان و مالباختگان کاسپین، آبان
آبان 98؛ بازی با آتش
محمد فاضلی، مدرس جامعه شناسی دانشگاه شهید بهشتی پیش از وقایع آبان اظهار کرده بود:«وضعیت ما در حال حاضر مانند خانواده ثروتمندی است که خانم از فرانسه خرید می‌کند، پدر مدل بالاترین ماشین را دارد و یک فرزند 6 ماهه ای هم هست که تنها خرجش شیر خشک است. بعد از مدتی پدر ورشکست شده است. آن خانواده چه اقدامی می‌کند؟ 2 راه پیش رو دارند یکی این که این پدر دائم قرض کند و این مساله را از خانواده خود پنهان کند تا روزی که بیایند از در خانه با دستبند ببرندش و خانواده را علاوه بر ورشکستگی با انبوهی از قرض‌ها تنها بگذارد به عبارتی همه چیز به یک باره فرومی‌پاشد.
راه دوم این است که پدر واقعیت را بگوید و همه خرج‌های اضافی خود و همسر را کنار بگذارند. پدر ماشینش را می‌فروشد و خانم خرید کمتری می‌کند... در چنین شرایطی هم شیر خشک نوزاد 6 ماهه قطع نمی‌شود چرا که نیاز اولیه و عامل بقای او است. یعنی هیچ وقت این سیاست انقباضی این گونه نیست که پدر ماشین خودش را داشته باشد و مادر کماکان خرید خود را از پاریس انجام دهد ولی به جایش شیر خشک نوزاد را قطع کنند. در ایران متاسفانه در چنین مواقعی شیر خشک قطع می شود.»
مصداق بارز وضعیتی که در بالا شرح داده شد، در آبان 98 رخ داد و افزایش نرخ بنزین، جرقه محرک اعتراضات آبان شد. بررسی‌ها نشان می‌دهد اعتراضات آبان درحومه‌ی شهرها و محلات فقیرنشین فراگیرتر بوده؛ زیرا این مناطق با توجه به فشارهای اقتصادی، از عدالت بی‌‌بهره بوده‌اند و افزایش قیمت بنزین زندگی‌شان را بیش از دیگران تحت الشعاع قرار داد؛ گویی قطع بنزین برایشان به منزله‌ی قطع شیرخشک برای نوزادی است که به جانش بسته است.
از طرف دیگر وقتی اعتماد اجتماعی، به‌ویژه اعتماد میان مردم و دولت کم باشد و میان‌شان شکاف‌های گسترده‌ای وجود داشته باشد، مشارکت کافی در جامعه صورت نمی‌گیرد. پایین بودن مشارکت، خود مانعی بر سر راه اجرای برنامه‌های دولت برای بهبود امور خواهد بود، به گونه‌ای که تصمیمات دولت منجر به هزینه‌تراشی‌های کلان شوند. همچنین جدايي دولت و جامعه منجر به اتخاذ سياست‌هايي مي‌گردد كه با منافع مردم در تضاد است.
در سال 86 وقتي دولت تصميم به افزايش سهميه‌بندي قيمت بنزين گرفت، نتايج نظرسنجي‌هاي ايسپا نشان می‌داد که 55 درصد مردم با اين افزايش قيمت و سهميه‌بندي مخالفتي ندارند. اين وضعيت اما در دهه 90 متفاوت شد. در مرداد 1394 و دو هفته پس از توافق برجام تنها 15 درصد مردم با افزايش قيمت بنزين موافق بودند. در پايان سال 96 نيز فقط 11 درصد از مردم باور كرده بودند كه اگر دولت قيمت بنزين را افزايش دهد؛ درآمدهاي حاصل از آن را صرف اشتغال خواهد كرد و از اين طريق به كاهش بيكاري منجر خواهد شد.
سال 1398 در شرايطي قیمت بنزین رشد 200 درصدی داشت كه مردم تازه از فشار تورمي سال قبل كمر راست كرده و خود را با اين وضعيت تطبيق داده بودند و توانايي پذيرش يك شوك جديد را نداشتند. اما تصمیمی اشتباه برای رفع مشکل کسری بودجه‌ی دولت از طریق افزایش نرخ مولدهای انرژی، که ناشی از شکاف گسترده‌ی میان دولت و ملت بود به گونه‌ای رقم خورد که اعتراضات آبان 98 به سیاه‌ترین نقطه‌ی دولت روحانی تبدیل شد و قریب به 200 نفر از معترضین به گفته‌ی رحمانی فضلی در آبان 98، کشته شدند.
پسا آبان؛ کروناست اما تجمعات روزانه ادامه‌دارد
پس از آبان و دی 98 شدت تجمعات مردمی کاهش یافت اما فاصله‌ی میان اعتراضات خرد افزایش پیدا کرد. دکتر امیر محبیان در این رابطه اظهار داشت:«فاصله زمانی وقوع اعتراضات پس از آبان دارد به‌هم نزدیک‌تر می‌شود. آن‌چیزی که باعث شد اعتراضات با پایه بنزین گسترش پیدا کند، نه خود افزایش قیمت بنزین بلکه این بود که چشم انداز مردم به آینده منفی شده است؛ مردم گرانی فزاینده محتمل بر افزایش قیمت بنزین را متصور شدند.»
وی در ادامه با تأکید بر اینکه معضل حاشیه نشینی باید حل شود خاطرنشان کرد:«باید حاشیه‌نشین‌ها احساس نکنند ضد متن و ضد مردم هستند. اگر حاشیه علیه متن شود، به جایی می‌رسد که هیچ کاری نمی‌شود، کرد. خطر دیگری که وجود دارد، تقلیل مسائل اجتماعی به حداقل‌ها است. اینکه جریان اعتراضی که وجود داشت را به اراذل و اوباش تقلیل بدهیم انحراف در تحلیل است. نه که اراذل و اوباش‌ها هم نبودند اما کل قضیه را نباید به آنها نسبت داد.»
با وجود همه گیری کرونا اما همچنان با گذر از آبان، تجمعات مردم برگزار می‌شود. تعداد مختصری از تجمعات آبان98 تا به امروز به تفکیک زمانی در پی آمده است.
ماه‌های پایانی سال 98(از آبان به بعد)
-تجمع مردم در پی تشییع سردار حاج قاسم سلیمانی، دی
-تجمع مردم و دانشجویان در پی سقوط هواپمای اکراینی، دی
سال 1399
-تجمع کشاورزان اصفهانی، اردیبهشت
-تجمع کارگران هپکو، اردیبهشت
-تجمع پرستاران گیلانی، اردیبهشت
-تجمع مردم غیزانیه، خرداد
-تجمع مردم در اعتراض به انتقال آب به بهشت‌آباد، خرداد
-تجمع مردم روستای ابوالفضل، شهریور
-تجمع مالباختگان بورس
-تجمع سوختبران در سراوان، اسفند
سال 1400(فروردین، اردیبهشت و خرداد)
-تجمع در اعتراض به قراداد ایران و چین، فروردین
-تجمع معلمان، فروردین
-تجمع مالباختگان بورس، اردیبهشت
آن سوی آتش
اگر از آتش اعتراضات فاصله بگیریم و در دور دست به تماشای آن بایستیم، ابعاد جدیدی از آتش رو به گسترش خشم مردم، برایمان نمایان خواهد شد. امیر محبیان، عضو هیئت علمی دانشگاه در این باره گفت:«جامعه ما هم‌اکنون روی "بمب اجتماعی" قرار دارد که هر لحظه احتمال انفجار آن وجود دارد. نباید از کنترل آن پدیده با هر روشی خوشحال باشیم، بلکه باید بدانیم این موارد درحال نزدیک‌تر شدن به یکدیگر هستند. با این رویکرد من فعل کاهنده نمی‌بینم بلکه خشونت بیشتر و نفرت بیشتر را می‌بینم.»
وی افزود:«باید توجه داشت که رویکرد انتظامی برای کنترل همیشه جواب نمی‌دهد. یعنی ما همواره باب‌های گفتگو را می‌بندیم که این هم بسیار مضر است. یکی دیگر از هشدارها برای مسؤلین این است که معضل حاشیه‌نشینی باید حل شود و حاشیه‌نشینان احساس نکنند ضد متن و بدنه اجتماعی هستند، اگرحاشیه علیه متن اقدام کند، آن‌گاه به صورت «آشوب» نمایان می‌شود که در این صورت چهره بسیار مخرب خود را نشان می‌دهد.»
دکتر محمدرضا طالبان نیز با تحلیل اعتراضات اخیر، بیان کرد:«مردم فقط هنگامي دست به كنش‌هاي جمعي شورشي مي‌زنند كه براي ابراز درخواست‌هايشان چاره‌اي جز توسل به يك چنين كنش‌هايي نداشته باشند. چون اولاً، ديگر راه‌هاي جايگزين براي كنش‌هاي اعتراضي آنان بسته است؛ و ثانياً، درمي‌يابند كه از احتمال و بخت مناسبي براي موفقيت برخوردارند.»
اعتراضات اخیر نشان داد که احتمال بروز تنش و اعتراض نسبت به مسائل اقتصادی، بیش از گذشته است. از همین رو مسؤلان باید در تصمیم‌گیری‌های خود طبقات پایین جامعه را که بیشتر زیر بار فشار آن هستند را مدنظر قرار دهند و از طریق اعمال سیاست‌های حمایتی، مانع افزایش فشارهای اقتصادی و در نتیجه واکنش طبقه پایین جامعه شوند.
باید اولین اقدام بنیادین برای حل مساله، بازیابی اعتماد اجتماعی از دست رفته باشد. دومین گام نیز مبارزه با فساد در نظام مدیریتی و اداری کشور باشد. اگر این دو گام اساسی به صورت شفاف و جدی از ناحیه نظام مدیریتی کشور برداشته شود، می‌توان امیدوار بود که این اعتماد ازدست‌رفته به‌تدریج بازسازی شود.
به راستی اگر هر شهروند اطمینان داشته باشد، بستری برای اعتراض دارد و اعتراضش شنیده می‌شود و هیچ چیزی تهدیدش نمی‌کند و نهاد نظارتی نیز با فرد خاطی برخورد می‌کند، چرا باید از کنار هر موضوعی بی‌تفاوت بگذرد یا با آشوب آن را به فضای عمومی جامعه منتقل کند؟ این مساله مستلزم همکاری تمام نهادهای حاکم و حل ابهامات قانونی، ضعف‌ها و بهبود عملکرد در اجراست.
منبع: خبرگزاری دانشجو
کلیدواژه: دادخواست اعتراضات اعتراضات مردمی اعتراضات کارگری روحانی آبان 98 گرانی بنزین نظرسنجی ایسپا شرکت کنندگان افزایش قیمت قیمت بنزین تجمع مردم شرکت کنند ی تجمعات شیر خشک نقطه ی ی دولت دی ماه ی شرکت ی مردم آبان 98
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت snn.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری دانشجو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۲۴۷۸۴۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تجمع دانشگاهیان سراسر کشور در حمایت از خیزش دانشجویان در آمریکا
مدیرکل فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم گفت: تجمع بزرگ دانشگاهیان سراسر کشور در حمایت از خیزش دانشجویان دانشگاه‌های آمریکا و اروپا در محکوم کردن جنایات رژیم صهیونیستی در غزه امروز برگزار می‌شود.
به گزارش خبرگزاری ایمنا و به نقل از وزارت علوم، مدیرکل فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری گفت: تجمع بزرگ دانشگاهیان سراسر کشور در حمایت از مظلومیت مردم مظلوم غزه و نیز خیزش دانشجویان و اساتید دانشگاه‌های آمریکا و اروپا در محکوم کردن جنایات رژیم صهیونیستی در غزه یکشنبه ۹ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۳، ساعت ۱۲ تا ۱۴ در دانشگاه‌های سراسر کشور برگزار می‌شود.
مهدی بادپا در این خصوص اظهار داشت: خیزش دانشجویی اخیر در حمایت از فلسطین در آمریکا و اروپا، بزرگ‌ترین اعتراضات ضد اسرائیلی در دل غرب از زمان تأسیس این رژیم جعلی است و نویدبخش فعال شدن دوباره جنبش دانشجویی در آمریکا و اروپا این بار علیه اسرائیل است.
وی افزود: برخی از رؤسای دانشگاه‌های ایران ایمیل‌های حمایتی از خیزش اخیر دانشجویان و اساتید برای رؤسای دانشگاه‌های آمریکا ارسال کردند. تشکل‌های دانشجویی نیز تجمعات حمایتی از این خیزش برگزار کردند.
بادپا تصریح کرد: خیزش جهانی اخیر در حمایت از فلسطین، در واقع نشان‌دهنده سرایت طوفان الاقصی به قلب آمریکا پایتخت‌های کشورهای اروپایی است و نشان می‌دهد رسانه‌های تبلیغاتی غرب نتوانستند جلوی بیدار شدن وجدان ملت‌ها را بگیرند. خیزش دانشجویی اخیر در حمایت از فلسطین در آمریکا و اروپا، بزرگ‌ترین اعتراضات ضد اسرائیلی در دل غرب از زمان تأسیس این رژیم جعلی است و نویدبخش فعال شدن دوباره جنبش دانشجویی در آمریکا و اروپا این بار علیه اسرائیل است.
مدیرکل فرهنگی و اجتماعی وزارت علوم اظهار داشت: در تعریف‌هایی که از جنبش دانشجویی شده است، آن را از مسأله‌های مهم جامعه‌شناسی می‌دانند که به معنای عمل جمعی، اختیاری، داوطلبانه و جهت‌دار دانشجویی برای ایجاد تغییر و تحول سیاسی - اجتماعی می‌باشد، تحولی که می‌تواند در سطح فکر و اندیشه باشد تا دگرگونی نظام اجتماعی، سیاسی، اقتصادی. این نوع حرکت، با ویژگی‌های خاص خودش به عنوان مؤثرترین فعالیت‌ها جهت اعتراضات و ایجاد تحولات در زمینه‌های گوناگون در تاریخچه نه چندان بلندمدت خود ایفای نقش کرده‌است. افراد شرکت‌کننده در جنبش دارای جهت‌گیری مشخص و اهداف معینی هستند که به‌طور آهسته به یک حرکت منظم و منسجم تبدیل شده، تحت گفتمانی غالب به سوی اهداف و آرمان‌ها حرکت می‌کند.
وی افزود: در خیزش اخیر دانشجویان آمریکا و اروپا، نکته حائز اهمیت این است که دانشجویان و اساتید معترض از یک طیف و نژاد نیستند، حتی از یک دین و مذهب هم نیستند، مسلمان، مسیحی و حتی‌یهودی در برابر جنایات اسرائیل به میدان آمدند، حتی سخنگوی بعضی از این تجمعات دانشجویی ضد اسرائیلی دانشجویان یهودی بودند، این دانشجویان دارای دغدغه‌های انسانی و سیاسی اجتماعی هستند، جالب آنکه در حالی تجمعات این روزهای آمریکا شعله ورتر و پررونق‌تر می‌شود که نظام حاکم آمریکا برخلاف ادعای آزادی بیان و ادعای حمایت از حقوق بشر، اقدامات تنبیهی و تهدیدات جدی نسبت به دانشگاه‌ها، اساتید و دانشجویان انجام داده است. که مهم‌ترین آنها شامل موارد زیر است:
۱- نام‌گذاری تجمعات به طرفدار حماس و یهودی‌ستیز به‌جای اعتراضات صلح‌آمیز
۲- ورود پلیس و گاردملی برای اخراج دانشجویان (اغتشاشگر و آنارشیست خواندن آنها)
۳- ایجاد تقابل دانشجو در برابر دانشجو، ایجاد بستر حمایتی از دانشجویان حامی رژیم صهیونیستی و برگزاری تجمعات حامیان اسرائیل در مقابل خیزش ضدصهیونیستی و داوطلبانه اساتید و دانشجویان،
۴- تنبیه دانشجویان نقض‌کننده قوانین آموزشگاه‌ها شامل اخراج، ممنوعیت سازمان‌های دانشجویی ثبت شده و لغو روادید و اخراج دانشجویان خارجی.
۵- تنبیه مدرسان، اساتید و کارکنان شرکت‌کننده در اعتراضات
۶- پرهیز از لغو کلاس‌های حضوری.
۷- پیگیری حساب بانکی افراد معترض برای یافتن حمایت‌کنندگان مالی خیزش اخیر
۸- به راه‌انداختن انبوهی از دعاوی حقوقی ذیل عنوان شش به بهانه تبعیض علیه دانشجویان بر اساس نژاد یا هویت ملی یا اجازه دادن به یک محیط خصمانه. (به بهانه‌یهودی‌ستیزی)
۹- اعمال گسترده‌ترین تعریف مقابله با نفرت‌یهودی مشخص شده به وسیله اتحاد بین‌المللی یادبود هولوکاست (IHRA) به وسیله دانشگاه‌ها.
۱۰- تصویب فوری قانون قطع بودجه فدرال هر دانشگاهی که اقدام رضایت بخشی علیه این موج اعتراضات (یهودی ستیزی) انجام نمی‌دهد یا محافظت نمی‌کند، لغو کند.
۱۱- موساد در صفحه X در تهدید دانشجویان امریکایی اعلام کرد: تکنولوژی شناسایی چهره می‌تواند تشخیص دهد که شما در اعتراضات در حمایت از حماس در دانشگاه‌ها شرکت داشتید یا نه. (اگر شرکت کرده باشید) مدرک تحصیلی و شغلتان را از دست می‌دهید و فرصت‌های شغلی شما محدود خواهد شد.
بادپا خاطرنشان کرد: لذا افراد شرکت‌کننده در این خیزش با علم به موارد فوق و بنا به حس مسئولیت انسانی خود به این اقدام شجاعانه دست زدند و آگاهانه چنین تجمعاتی را تشکیل دادند، لذا بر اساس حجم تهدیدات و اعتراضات دانشجویی با این انبوه تهدیدات، نشانه‌های جنبش دانشجویی شدن خیزش اخیر دیده می‌شود، در تعریف جنبش دانشجویی اشاره می‌شود که اعتراضات گسترده و با زمان کوتاه، چندین سال است که در سطح جهانی جنبش دانشجویی گسترده و فراگیری ایجاد نشده بود و این روزها شاهد فوران خشم دانشجویان علیه رژیم آپارتاید اسرائیل و سیاست‌های آمریکا هستیم.
وی افزود: نکته ارزشمند دیگر آنکه این دانشجویان حاضر در کف دانشگاه هرگز حاضر به ورود در قدرت نیستند و به اصطلاح سیاسی بیرون از سیاست هستند؛ یعنی در عین حال که خود را موظف به موضع‌گیری می‌دانند و با اینکه دانشجوی بهترین دانشگاه‌های آمریکا هستند و احیاناً از خانواده‌های سیاستمدار و وابسته به قدرت در آمریکا محسوب می‌شوند ولی این نسل جوان امریکایی معترض به حاکمیت هستند و وابستگی به قدرت ندارند. آنها نه تنها در حمایت از فلسطین و جنایت اسرائیل در نسل کشی در غزه معترض هستند بلکه علیرغم آن، به حمایت دانشگاه‌هایشان از اسرائیل شکایت دارند و خواستار اعلام برائت دانشگاه‌ها از حمایت مادی و معنوی از اسرائیل هستند.
بادپا گفت: حوادث این روزهای دانشگاه‌های آمریکا و اروپا ما را یاد پیام مهم رهبر معظم انقلاب دریک بهمن ۱۳۹۳ خطاب به دانشجویان امریکای شمالی و اروپا می‌اندازد. آنجا که در طلیعه این پیام اینگونه آغاز کردند که: «به عموم جوانان در اروپا و امریکای شمالی حوادث اخیر در فرانسه و وقایع مشابه در برخی دیگر از کشورهای غربی مرا متقاعد کرد که درباره آنها مستقیماً با شما سخن بگویم. من شما جوانان را مخاطب خود قرار می‌دهم؛ نه به این علّت که پدران و مادران شما را ندیده می‌انگارم، بلکه به این سبب که آینده‌ی ملّت و سرزمینتان را در دستان شما می‌بینم و نیز حسّ حقیقت‌جویی را در قلب‌های شما زنده‌تر و هوشیارتر می‌یابم. همچنین در این نوشته به سیاستمداران و دولتمردان شما خطاب نمی‌کنم، چون معتقدم که آنان آگاهانه راه سیاست را از مسیر صداقت و درستی جدا کرده‌اند.» و آنجا که بیان می‌دارند: «تاریخ اروپا و آمریکا از برده‌داری شرمسار است، از دوره استعمار سرافکنده است، از ستم بر رنگین‌پوستان و غیر مسیحیان خجل است؛ محقّقین و مورّخین شما از خونریزی‌هایی که به نام مذهب بین کاتولیک و پروتستان و یا به اسم ملیّت و قومیّت در جنگ‌های اوّل و دوّم جهانی صورت گرفته، عمیقاً ابراز سرافکندگی می‌کنند. این به‌خودی‌خود جای تحسین دارد و هدف من نیز از بازگو کردن بخشی از این فهرست بلند، سرزنش تاریخ نیست، بلکه از شما می‌خواهم از روشنفکران خود بپرسید چرا وجدان عمومی در غرب باید همیشه با تأخیری چند ده ساله و گاهی چند صد ساله بیدار و آگاه شود؟ چرا بازنگری در وجدان جمعی، باید معطوف به گذشته‌های دور باشد نه مسائل روز؟»
وی افزود: آن‌هایی که با تاریخ به‌ویژه تاریخ جنگ جهانی آشنایی دارند می‌دانند که ماجرای محاصره استالینگراد در برابر مقاومت ۶ ماهه غزه اهمیتی ندارد. بزرگ‌ترین جنایت جهانی در برابر چشم جهانیان و در مقابل عالی‌ترین مقاومت بشری در غزه در حال وقوع است. مسائل این روزهای فلسطین بر هر وجدان بیداری ثابت کرد که هر قطره خون شهدا، مایه بیداری انسان‌ها در سراسر عالم می‌شود. مسائل این روزهای فلسطین یاداور این آیه از کلام الله مجید است که «مَثَلُ الَّذِینَ اتَّخَذُوا مِنْ دُونِ اللَّهِ أَوْلِیَاءَ کَمَثَلِ الْعَنْکَبُوتِ اتَّخَذَتْ بَیْتًا وَإِنَّ أَوْهَنَ الْبُیُوتِ لَبَیْتُ الْعَنْکَبُوتِ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ»، وعده صادق یعنی بر جهانیان ثابت شد که اسرائیل این غده سرطانی رفتنی است، و آمریکا روز به روز در حال ضعیف‌تر شدن است.
کد خبر 748659
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»